شما چند شخصیتی هستید؟

به گزارش پارس، بسیاری از ما ممکن است گسستگی رفتاری را در زندگی خود تجربه کرده باشیم که البته این مسئله با اختلال چند شخصیتی، متفاوت است. گسستگی رفتاری، یک فرآیند ذهنی است که بر اثر فقدان ارتباط در تفکرات خود، خاطرات، احساسات و برخوردها و برخی عملکردهای شخصیتی به وجود می آید اما اختلال چند شخصیتی، ریشه در آسیب های روانی فرد دارد.

é آیا فرد چند شخصیتی واقعاً وجود دارد؟

شاید با شنیدن پاسخ این سوال متعجب شوید چرا که پاسخ مثبت است. البته تشخیص این نوع اختلال در افراد، مشکل است و گاهی برای برخی متخصصان نیز به سختی قابل شناسایی است اما حقیقت این است که این نوع اختلال وجود دارد. یک نوع از این اختلالات که DSM-IV نام دارد، در فهرست انواع آن جزء رایج ترین و اصلی ترین نمونه های اختلال محسوب می شود. این نوع اختلال که به اختلالات هویتی تجزیه ای معروف است، در افراد بالغ قابل بررسی است. در این مورد، فرد به صورت مکرر توسط چند هویت متفاوت اداره می شود. احساس تسخیر شدن و احساس فراموشی نسبت به خاطرات و وقایع شخصی مهم از علائم آن است.

é علائم اختلال چند در شخصیتی در افراد

علاوه بر دو مورد از علائم ذکر شده در قسمت قبل، موارد دیگری همچون افسردگی، نوسانات خلقی، گرایش به خودکشی، اختلالات خواب (بی خوابی، راه رفتن در خواب و وحشت در خواب)،‌ اضطراب و ترس و وسواس های رفتاری از جمله علائم این بیماری هستند.

البته علائم خفیف دیگری همچون سردرد و هول شدن در انجام کارها می تواند در مورد اختلال چند شخصیتی صدق کند. برخی از افراد مبتلا گرایشاتی به آزار و اذیت خود (خود تخریبی) و حتی خشونت دارند. به عنوان مثال فرد مبتلا ممکن است خود را تخریب و به انجام کارهای غیر طبیعی همچون سرعت غیر مجاز در رانندگی، سرقت پول از اطرافیان یا توصیف تجربیات دیگران به عنوان تجربیات خود بپردازند.

é اختلال چند شخصیتی در چه افرادی دیده می شود؟

دلیل اصلی این اختلال هنوز در هاله ای از ابهام است. تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل محیطی و بیولوژیکی به طور مشترک در ایجاد آن نقش دارند البته بیشتر متخصصان بر این باورند که این مسئله، ریشه در رفتارها و اختلالات روانی دوران کودکی دارد، به خصوص در دوران پیش از 9 سالگی که مراحل رشد فکری کودک طی شده است. بروز برخی ناهنجاری های احساسی نیز در ایجاد این اختلال سهیم هستند.

é تشخیص اختلال هویت پریشی

تشخیص این اختلال به طور حتم نیاز به زمان زیاد و دقت فراوان دارد. در موارد مختلف، تعداد شخصیت ها زیاد است و ممکن است در برخی موارد حتی در غالب ده ها شخصیت متفاوت نیز بروز پیدا کند. به طور مثال فرد بیمار ممکن است خود را با نام دیگری بشناسد یا دچار توهمات دیداری و شنیداری متفاوت شود. به طور مثال صداهایی از افراد یا شخصیت های اطرافیان را در ذهن خود بشنود. در مجموع تشخیص این اختلال بستگی به نوع بیماری دارد و اینکه فرد، دچار اختلال چند نوع از شخصیت شده باشد؛ دو شخصیتی، سه شخصیتی یا بیشتر.

é هویت پریشی تا چه حد شایع است؟

آمارها نشان می دهد میزان شیوع این اختلال در افراد بالغ، حدود 1 درصد از جمعیتی عمومی را در بر می گیرد. این در حالی است که بیش از 1/3 درصد از مردم احساس می کنند علائم و نشانه های اختلال چند شخصیتی را دارند و حدود 7 درصد از مردم، تجربیات مختلف از علائم این نوع اختلال را دارند. البته نمی توان آمار دقیقی در این زمینه به دست آورد چرا که تشخیص بیماری به خصوص در دهه های گذشته با مشکلاتی همراه بوده است. به طور کلی میزان شیوع هویت پریشی در کشورهای مختلف متفاوت است.

é درمان اختلال چند شخصیتی

این اختلال به راحتی و به طور حتم قابل درمان نیست و درمان آن بستگی به درجه اختلال شخصیتی دارد. معمولاً درمان های طولانی مدت در اکثر موارد موفقیت آمیز خواهد بود و از آنجایی که این نوع بیماری با علائم بیماری های دیگر روحی و روانی، نقاظ مشترک فراوانی دارد، داروهای قابل تجویز نیز در بیشتر موارد با دیگر اختلالات و بیماری های روحی و روانی، مشترک است. با توجه به تمام موارد ذکر شده، درمان اختلال چند شخصیتی با هویت پریشی باید توسط متخصصان معتبر و با تجربه صورت گیرد تا با توجه به نوع و درجه اختلال، درمان مورد نظر اعمال شود.

منبع: آرامش